دولت استرالیا تصمیم دارد از ژانویه ۲۰۲۵ تعداد ویزاهای دانشجویی را بهصورت قابل توجهی محدود کند. بر اساس این سیاست جدید که به عنوان سطح برنامهریزی ملی (NPL) شناخته میشود، تعداد کل ویزاهای دانشجویی برای سال ۲۰۲۵ به ۲۷۰,۰۰۰ نفر خواهد رسید.
سیاست با هدف مدیریت بهتر منابع و زیرساختهای کشور و کاهش فشار بر بازار مسکن و سایر خدمات عمومی معرفی شده است. این مقاله به بررسی جزئیات این سیاست و تأثیرات احتمالی آن بر اقتصاد استرالیا و دانشگاهها میپردازد.
۱. توزیع ظرفیت ویزاها
از مجموع ۲۷۰,۰۰۰ ویزای دانشجویی:
- ۱۴۵,۰۰۰ ویزا به دانشگاههای عمومی (Public Universities) اختصاص داده شده است.
- ۹۵,۰۰۰ ویزا به مؤسسات آموزشی و فنی حرفهای (VET) اختصاص مییابد.
- ۳۰,۰۰۰ ویزا به دانشگاههای خصوصی و مؤسسات غیر دانشگاهی تعلق خواهد گرفت
بر اساس این تقسیمبندی، دانشگاههای عمومی به دلیل نقش حیاتیشان در آموزش عالی بیشترین سهم را دریافت خواهند کرد. با این حال، دانشگاههایی که تعداد بیشتری از دانشجویان بینالمللی را در سالهای اخیر جذب کردهاند، ممکن است سهم کمتری دریافت کنند تا از تمرکز بیش از حد دانشجویان خارجی در یک منطقه جلوگیری شود
۲. دلایل محدودیت
یکی از دلایل اصلی این سیاست، کنترل بر رشد سریع تعداد دانشجویان بینالمللی است. افزایش ناگهانی تعداد مهاجران دانشجویی در استرالیا موجب افزایش فشار بر زیرساختهای کشور، به ویژه مسکن و حمل و نقل، شده است. به علاوه، برخی از دانشگاهها به جای تمرکز بر ارائه آموزش با کیفیت، بیشتر بر جذب دانشجویان به عنوان منبع درآمد متمرکز شدهاند. دولت استرالیا با اعمال این محدودیت قصد دارد تضمین کند که کیفیت آموزش حفظ شده و بهرهوری کلی دانشگاهها افزایش یابد
۳. تأثیرات اقتصادی
دانشجویان بینالمللی یکی از بزرگترین منابع درآمدی برای استرالیا هستند. در سال مالی ۲۰۲۲-۲۰۲۳، آموزش بینالمللی حدود ۳۶.۴ میلیارد دلار استرالیا به اقتصاد کشور کمک کرده است. کاهش تعداد دانشجویان بینالمللی میتواند تأثیر منفی بر این درآمد داشته باشد و بخشهای وابسته به این صنعت، از جمله مسکن دانشجویی، حمل و نقل، و خدمات دیگر نیز ممکن است آسیب ببینند
همچنین، کاهش تعداد دانشجویان بینالمللی میتواند باعث کمبود نیروی کار ماهر در برخی صنایع شود. بسیاری از دانشجویان بینالمللی پس از فارغالتحصیلی وارد بازار کار میشوند و به رشد بخشهایی مانند فناوری، بهداشت، و آموزش کمک میکنند. با کاهش تعداد ویزاها، احتمالاً این روند کندتر خواهد شد و برخی از صنایع با کمبود نیروی کار متخصص مواجه خواهند شد
۴. تأثیر بر دانشگاهها
دانشگاهها، به ویژه دانشگاههای گروه هشت (Group of Eight) که سهم بزرگی از دانشجویان بینالمللی را دارند، با چالشهای مالی مواجه خواهند شد. این دانشگاهها به دلیل محدودیت تعداد ویزاها باید تعداد دانشجویان جدید خود را کاهش دهند که این موضوع میتواند منجر به کاهش درآمدهای حاصل از شهریهها و افت تحقیق و توسعه شود. از سوی دیگر، دانشگاهها و مؤسسات آموزشی که سهم کمتری از دانشجویان بینالمللی دارند، ممکن است از این سیاست بهرهمند شوند و تعداد بیشتری از دانشجویان را جذب کنند
۵. تأثیر بر جامعه و سیاست مهاجرت
این محدودیتها همچنین میتواند تأثیرات اجتماعی و سیاسی گستردهای داشته باشد. از یک سو، کاهش تعداد دانشجویان بینالمللی میتواند به بهبود شرایط زندگی برای ساکنان استرالیا و کاهش فشار بر بازار مسکن و سایر زیرساختها کمک کند. از سوی دیگر، این سیاست ممکن است استرالیا را به عنوان مقصدی کمتر جذاب برای دانشجویان بینالمللی معرفی کند، به ویژه در مقایسه با کشورهایی مانند کانادا و بریتانیا که همچنان به جذب دانشجویان بینالمللی ادامه میدهند